Pfff jeetje waar zal ik eens beginnen....Ik kreeg afgelopen woensdag 6 november een telefoontje van het MCK Leiderdorp met de uitslag van mijn bloedonderzoek. En het was niet goed... ik deel mijn verhaal omdat ik hoop dat andere vrouwen hier misschien iets mee kunnen, iets van leren, of er kracht uit halen...

Ik blijk Endometriose te hebben, kon er ook nog wel bij...

Wat is Endometriose? Endometriose is een chronische ziekte waarbij weefsel dat (enigszins) lijkt op baarmoederslijmvlies (endometrium) buiten de baarmoederholte voorkomt. De chronische ontsteking zorgt vaak voor verminderde vruchtbaarheid, die overigens ook het gevolg kan zijn van vergroeiingen en verklevingen van eileiders en eierstokken.

Die verminderde vruchtbaarheid was in het aantal eitjes wat ik nog aanmaakte terug te zien, mijn arts kon er ongeveer 6 tot 8 "zien" tijdens de echo en tevens vertelde mijn arts me dat ik op mijn 36ste wel meer eitjes zou moeten hebben dan wat ze nu hebben gezien op de echo en in mijn bloed...

Toen storte ik wel even in, met de telefoon nog in mijn hand, voelde ik me slap worden en zakte nog dieper weg in mijn bureaustoel....Ik was pas 15 minuten op me werk en zat net met een mok cappuccino voor me neus. Ik was verder alleen, en gelukkig maar. Ik begon te huilen veel tranen en snot. En ik wilde naar huis! Baas appje gestuurd en snotterend op de fiets naar huis en met huis bedoel ik naar mams. Ff lekker potje gejankt en gepraat, me zus kwam ook langs nog meer gejankt en gepraat en toen was ik OP! Emotioneel, fysiek, geestelijk.

Ik heb 2 opties, maar 1 van die opties is voor mij geen optie. Dat is ondanks deze informatie toch 3 IUI pogingen doen, voor ik verder onderzoek zou doen als geen van deze pogingen succesvol zou zijn. Of een onderzoek laten doen om te kijken of mijn eileiders "open" zijn. Daarin zijn er 2 mogelijkheden die ik volgende week bespreek met mijn arts.

Een echo met schuim  (‘schuimecho’) deze zou je bijna niet moeten voelen?(lichte menstruatiekramp en licht bloedverlies erna) of hysterosalpingogram HSG (‘baarmoederfoto’) over de HSG heb ik best nare verhalen gehoord en minder nare verhalen. De 1 voelt er praktisch niks van, en weer een ander omschrijft het als een flinke menstruatiekramp en een flinke nabloeding. Voor iedereen is de ervaring weer anders. Ik probeer er niet te veel mee bezig te zijn, volgende week hoor ik wat het beste past bij mijn situatie. Ik bel op de eerste dag dat mijn menstruatie start, om binnen een week een afspraak voor het gekozen onderzoek zodat dit plaatsvind tussen de menstruatie en ovulatie. Dan zullen we meer te weten komen.

Mijn afspraak in de kliniek op 4 december blijft gewoon staan en dan gaan we een plan van aanpak opstellen om hopelijk te gaan zorgen dat mijn GROTE kinderwens alsnog in vervulling mag gaan. Ofwel via IUI met of zonder medicatie of IVF. Hangt allemaal af van de uitslag van het onderzoek. Dat was even spannend dus

Liefs Kris